Χρώμα με χρώμα

Χρώμα με χρώμα τη ζωή τη φτιάχνω παραμύθια... Ένας στίχος με βαριά ιστορία πίσω του...

Στίχοι: Χαρούλα Βερίγου

Μουσική: Γιάννης Νικολάου

Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ανδρουλάκης

Δίσκος: Στο Νότο Έρωτας φυσά

Διασκευή: Χάρης και Γιώργης Παντερμάκης

Τραγούδι: Δημήτρης Τσούρτος

Φρούριο Ιτζεδίν 24 Αυγούστου 2009

Χρώμα  με χρώμα τη ζωή

τη φτιάχνω παραμύθια

γι' αυτό στο τέλος άφησα

το γυρισμό και εσένα.

Κλέβω ένα μπόι ουρανό

αγγίζω την αλήθεια

και βρίσκω στα χρυσά χαρτιά

της τύχης τα γραμμένα.

Στη σκέψη σου θολώνει ο νους

ψυχή μου διψασμένη

κι αν χαμηλώνει ο ουρανός

και στην αυλή μου βρέχει

να ξεδιψάσεις δε μπορείς

ζωή μικρή κλεμμένη

σε ξένο χώμα το νερό

ποτέ δροσιά δεν έχει.

Βρίσκομαι εδώ, μα η καρδιά

χτυπά στη θύμηση σου

η σκέψη εκεί στα κάστρα σου

μονάχη γυροφέρνει.

Ξεχνιέμαι εδώ

κι είναι η ζωή άλλη απ' τη δική σου

είναι βαρκούλα χάρτινη 

που ο άνεμος τη δέρνει.

Ως επίμετρο παραθέτω τα λόγια της Ποιήτριας που εξηγούν πολλά:

....έχετε δει τη θάλασσα του φθινοπώρου στο λεπρονήσι;  

έχετε νιώσει  πως καίει η θαλασσαρμύρα  στα μάτια που έχουν προδοθεί; 

και το δειλινό φως, όταν  μπαίνει από το φεγγίτη  πόσα υπόσχεται; 

κι ακόμη, πως υψώνεται το κάστρο  θεριό ανήμερο απ' τα σπλάχνα του πελάγου και λιτανεύει

στα καλντερίμια  με τα πρωτοβρόχια τον αδικαίωτο έρωτα... 

έχω τη γενναιότητα να θυμάμαι δηλαδή φταίω... μα η λησμοσύνη δεν είναι του γούστου μου.

...είναι και αυτά γραμμένα για τη Σπιναλόγκα 

αποσπάσματα από μια  εκτενέστερη ποιητική σκέψη  πριν από 20 και πλέον χρόνια

... ναι έχω χίλιους και έναν λόγο να την φυλάω τη Σπιναλόγκα  μέσα μου ακριβή κιβωτό.

από καρδιάς

εν' ονόματι Της Αγάπης

Χαρούλα  Βερίγου