Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Της λευτεριάς ο σπόρος

VENCEREMOS!...

Μέσα στην άβυσσο που ανοίγεται μπροστά
μια βουβαμάρα  ομαδική είναι  οδηγός
κι άμα ζητήσω απ' την ζωή τα ποσοστά
θα μείνω απ' έξω, της ελπίδας ναυαγός..

Όταν θ' ανοίξει του Αιόλου ο ασκός
καμιά σημαία τους δεν θα 'χει την ευθύνη
κι εσύ αμίλητος οικείος και εχθρός
θ' αναμασάς ό,τι σου δίδαξαν εκείνοι

Χωρίς ελπίδα θ' αγκαλιάζεις τα παιδιά
γιατί αυτό που έχεις χαρίσει, τους ανήκει
με άδειο βλέμμα και ανήμπορη καρδιά
60 χρόνια περπατάς με δεκανίκι

Δεν εμπορεύεσαι απλά τον οχετό
τον κάνεις κόλαση και θες να τον πιστέψουν
πρόσεξε άμυαλε το όνειρα κρατούν
στην άμμο κάρβουνα, την φλόγα θα θεριέψουν

Αν λιώσει τ' όνειρο σκορπίζεται παντού
σαν το νερό που βρίσκει σπόρους και ποτίζει
της λευτεριάς ο σπόρος θάφτηκε βαθειά
αν βρει νερό τότε θεριεύει και καρπίζει...


ΔΗΜΗΤΡΗΣ - ΜΠΛΑΚΥ - ΣΚΛΙΒΑΝΟΣ
14-6-2012

4 σχόλια:

  1. Πολύ σπουδαίος στίχος.Ελπίζω ο σπόρος του να πέσει σε ψυχές που ο σπόρος τους δε σάπισε,που έμειναν Έλληνικές και θέλουν να μιλούν, να σκέφτονται και να ερωτεύονται κάτω από το φως.Μπράβο φίλε μου Μπλάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σου στέλνω ένα φιλί γιατί το μπράβο είναι μικρό και δε σε φτάνει..
    Αθηνά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. “… και τι δεν κάνατε για να με θάψετε,
    όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος”- Ντίνος Χριστιανόπουλος


    Φιλί.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτρη, δεν περίμενα κάτι λιγότερο από σένα!

    Μπράβο! Συνέχισε!....

    ΑπάντησηΔιαγραφή