...κάνει αυλάκια στο νερό, δίχως πανί, δίχως σκοπό και λέξη δε μου λέει...
Paroles : Φωτεινή Λαμπρίδη
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας
Η ξεχασμένη μου ζωή
βρήκε σκαμνί να κάτσει
τσιγάρο για ν' ανάψει
κι αέρα ν' απλωθεί.
Η ξεχασμένη μου ψυχή
μισούσε τους ιππότες
έκανε έρωτα κρυφά
με του ανέμου τα στοιχειά
τραγούδαγε με πότες.
Η ξεχασμένη μου καρδιά
ναυάγησε στα μέτρα
σκαρφάλωσε στη θάλασσα
και πνίγηκε στη πέτρα.
Η ξεχασμένη μου ζωή
καράβι είναι και πλέει
κάνει αυλάκια στο νερό
δίχως πανί δίχως σκοπό
και λέξη δε μου λέει.
Η κυκλωμένη μου καρδιά
είχε καιρό να κλάψει
κεράκι να σ' ανάψει
κι αέρα να σταθεί.
Η ξεχασμένη μου ζωή
μου λέει πως δε πειράζει
κάνει μονάχη προσευχή
στον ουρανό στην αστραπή
κι αντέχει μες τ' αγιάζι.
Δισκογραφία:
Σωκράτης Μάλαμας - 13000 μέρες (1998)
Paroles : Φωτεινή Λαμπρίδη
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας
Η ξεχασμένη μου ζωή
βρήκε σκαμνί να κάτσει
τσιγάρο για ν' ανάψει
κι αέρα ν' απλωθεί.
Η ξεχασμένη μου ψυχή
μισούσε τους ιππότες
έκανε έρωτα κρυφά
με του ανέμου τα στοιχειά
τραγούδαγε με πότες.
Η ξεχασμένη μου καρδιά
ναυάγησε στα μέτρα
σκαρφάλωσε στη θάλασσα
και πνίγηκε στη πέτρα.
Η ξεχασμένη μου ζωή
καράβι είναι και πλέει
κάνει αυλάκια στο νερό
δίχως πανί δίχως σκοπό
και λέξη δε μου λέει.
Η κυκλωμένη μου καρδιά
είχε καιρό να κλάψει
κεράκι να σ' ανάψει
κι αέρα να σταθεί.
Η ξεχασμένη μου ζωή
μου λέει πως δε πειράζει
κάνει μονάχη προσευχή
στον ουρανό στην αστραπή
κι αντέχει μες τ' αγιάζι.
Δισκογραφία:
Σωκράτης Μάλαμας - 13000 μέρες (1998)
Δεν μου αρέσει ο Μάλαμας Γιώργο, για αλλού ξεκίνησε, έστριψε κι αλλού πήγε.Ευρωσυλέκτης. Νρέπομαι που τον στηρίζαμε όταν ερχόταν με μια κιθάρα στην Αθήμα καμιά τριανταριά άτομα για χρόνια και δεν είμαι ο μόνος είναι και οι φίλοι μου που λένε τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μου αρέσει να διαφωνούμε Σάκη! Κυρίως επειδή αναγνωρίζω στην διαφωνία μας κάτι το εντελώς ανυπόκριτο...
ΔιαγραφήΕίμαι από τους ελάχιστους (τω καιρώ εκείνω) Βορειοελλαδίτες που γνωρίζαμε απ' έξω τα τραγούδια του, όταν τίποτε επάνω του δεν πρόδιδε ότι θα 'ρχόταν μέρες που θα τον γνώριζε και το τελευταίο φρούτο στα Σκυλάδικα (λόγω Βασίλη Καρρά, βασικά)...
Συνεχίζω να τον αγαπώ το ίδιο! Πέρασαν χρόνια από τότε, κυλήσαν νερά... Αλλάξαμε κι εμείς, είναι αλήθεια αυτό... Αν κάτι έχω να προσάψω στην δική του αλλαγή είναι μόνο ότι ο λόγος του σπανίως πια έχει την (ως ένα βαθμό... ανώριμη - αλλά και γι' αυτό βαθειά γοητευτική) τραχύτητα και την σχεδόν χωμάτινη αλητεία που είχε τα χρόνια της νιότης του... Ίσως γι' αυτό ολοένα και πιο σπάνια πια μελοποιεί δικούς του στίχους...
Αλλά αυτό το βρίσκω σε έναν βαθμό φυσιολογικό... Στα 50 δύσκολα (φαντάζομαι) γράφει κανείς πια σαν οργισμένος νεανίας...
Από αυτό όμως μέχρι το 'ευρωσυλλέκτης' είναι η διαφορά χαώδης! Μπορεί να μην γράφει δικούς του στίχους παρά σπανίως, αλλά προσέχει τι μελοποιεί... Οδυσσέας Ιωάννου, Άλκης Αλκαίος ή η (καλή) Φωτεινή Λαμπρίδη, κάποιοι από τους συνεργάτες του... Κι ούτε επιλέγει τους στιχουργούς του με βάση το brand name τους - το ξέρω από πρώτο χέρι: παγκοσμίως άγνωστος αν και πολύ καλός στιχουργός ο Γιάννης Μελισσίδης (συνάδελφος και προσωπικός μου φίλος), κάποια στιγμή μετά από μία συναυλία του αφήνει κάποιους στίχους στο χέρι. Όχι μόνο τους μελοποίησε (στο 'Άδειο δωμάτιο'), αλλά του ζήτησε κι άλλους για τον επόμενο δίσκο!...
Εχοντας φτιάξει ένα τεράστιο όνομα και το ολόδικό του κοινό τις προηγούμενες δεκαετίες είναι απολύτως βέβαιο ότι αν ήθελε να εξαργυρώσει την επιτυχία του, καμία μπουζουκλερί δεν θα μπορούσε να του το αρνηθεί! Απόδειξη περίτρανη η Πριγκιπέσσα (η οποία ασχέτως του σουξέ της από τον Καρρά ήταν και είναι από τα πιο δυνατά τραγούδια του Σωκράτη)! Δεν το έκανε ποτέ! Ποτέ όμως!... Πορεύεται όπως ξεκίνησε, με συνεργασίες ιδιαίτερα επιλεκτικές (Κανά, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Χαρούλα, Περίδης, Αλκίνοος - stop, ως εκεί), διακινδυνεύοντας κάποιες φορές αντιεμπορικά ακούσματα (όπως το 'Ένα', φερ' ειπείν) και χωρίς καμία αλλοίωση στον ήχο του από τότε που ξεκίνησε και τον ακούγαμε καμια 30αριά στην Θεσσαλονίκη κι άλλοι τόσοι στην Αθήνα - εκτός κι αν έκανε κάτι με την Πέγκυ Ζήνα και το αγνοώ!...
Ευρωσυλλέκτης; Βαριά κουβέντα... Νομίζω τον αδικείς!
Μπορεί να έχεις και δίκιο.Απλά βλέπω πως κάθισε πάνω στα πολλά...έστριψε το νόμισμα στις επιταγές των καιρών, για τις επιταγές γενικώς.Το πιο άσχημο είναι πως έχει συνεργασία με μια κοπελίστα την ΜΑΡΙΝΑ ΔΑΚΑΝΑΛΗ που την έχει προσαρμόσει στα μέτρα του για τις καλοκαιρινές συναλευλίες, αλλά σε τραγούδι σε CD του δεν την έβαλε.Και κανείς δεν την ξέρει, γιατί τον CD του φίλου μου του Βαγγέλη Καζάντζη, όπου τραγουδά είναι ανεξάρτητη παραγωγή.(της γης το μυστικό)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για τέλος, καλός είναι ο άνθρωπος,σίγουρα έχει προσφέρει πολλά μη κολλάς στις λέξεις,καμιά φορά (;) γράφω αυθόρμητα απλά το αρχικό μου σχόλιο ξεκίνησε από τον τίτλο του blogs σου:ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΙΑ, ενώ το υλικό της αναρτησής σου δεν είναι ουτε νέο ούτε δείχνει νέα βήματα.
Υ.Γ.Θα αργήσω να κάνω άλλο σχόλιο,γιατί τρως όλο σου τον χρόνο σε απαντήσεις και δεν παρουσιάζεις καινούριο υλικό δικό σου.Το επόμενο σχόλιο θα είναι σε δικούς σου στίχους (πρόσεχε)
Καλό καλοκαίρι σε όλους τους φίλους μας, να βρούνε ένα νησί με αγκαλιές.
Χαχαχα! Αυτό λέγεται στεγνός εκβιασμός!!!
ΔιαγραφήΚαλά λοιπόν θα ανεβάσω κανένα δικό μου - μετά τα γενέθλεια όμως!...
Την ευχή για το νησί με τις αγκαλιές την συνυπογράφω!!!