Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Ένα τσιγάρο δρόμος…

Το Μήνυμα!.....
Ένα τσιγάρο δρόμος η ζωή μου
στα μάτια έμαθα να σας κοιτώ
η ευθύνη όλη είναι  δική μου
αν λάθεψα, συγχώρεση  ζητώ.

Καθαρά έχω  τα δυο μου χέρια
ποτέ μου, κανένα δεν αδίκησα
στη πλάτη μου δέκα μαχαίρια
κι όμως στο τέλος, εγώ νίκησα.

Σκληρή δουλειά τριάντα χρόνια
ήλιο με ήλιο, κορμί έχω ακάματο
τώρα στα μαλλιά μου χιόνια
πασχίζω για το μεροκάματο.

Δεν θα αφήσω να χαθεί το βιός
αυτό που μάζεψα με ιδρώτα
θα πολεμήσω τον εχθρό σα νιός
σαν Σπαρτιάτης στον Ευρώτα…


Γιώργος Μακριδάκης
m@gior
http://magior.blogspot.com/
31.5.2012

4 σχόλια:

  1. Καλή η προσπάθειά σου φίλε Γιώργο, αλλά δεν σου κρύβω πως η αγωνία σου για τη διατήριση της ατομικής ιδιοκτησίας σου, σε έναν κόσμο που φλέγεται, είναι κάτι που απεχθάνομαι από πάντα.Και ένας άνθρωπος του μόχθου σαν κι εσένα (σαν κι εμάς τους περισσότερους σε αυτή τη σελίδα)δεν παραδίδεται στις απειλές της εποχής.Ειδικά τώρα που το "εμεις" θα πρέπει να γίνει σύνθημα για όλους,γιατί ή θα πρέπει να σηκωθούμε όλοι,ή να πέσουμε όλοι μαζί και αυτό είναι πιο γοητευτικό από οτιδήποτε εφήμερο υλικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σκληρή δουλειά τριάντα χρόνια
    ήλιο με ήλιο, κορμί έχω ακάματο
    τώρα στα μαλλιά μου χιόνια
    πασχίζω για το μεροκάματο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σ'όρκιζομαι πως σ'εκτιμω στη μάνα που με γένναγι'αυτό και σε παρακαλώ μην παίζεις με τα 'μενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νομίζω πως το Μήνυμα του στίχου είναι αυτό που επεσήμανε και ο φίλος Σάκης: να διασώσουμε το Εγώ μέσα από το Εμείς και τους Συλλογικούς μας Αγώνες! Η Σωτηρία εξ άλλου δεν είναι υπόθεση στενά ατομικιστική - ή που θα σωθούμε όλοι μαζί ή που θα βουλιάξουμε αύτανδροι!
    Γι΄ αυτό επέλεξα και την συγκεκριμένη εικονογράφηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή