Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Το χτύπημα και ο θάνατος

 Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο μεγάλος Ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα από τους φασίστες φαλαγγίτες του Φράνκο...


Στίχοι: Federico Garcia Lorca
Ελληνική απόδοση: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Κατράκης & Κώστας Πασχάλης ( Ντουέτο )

Πέντε η ώρα που βραδιάζει
πέντε ακριβώς, την ώρα που βραδιάζει
φέρνει έν' αγόρι το νεκροσέντονο
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Έτοιμος κι ο κουβάς με τον ασβέστη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Θάνατος τ' άλλα, θάνατος μονάχα
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Ψηλά παίρνει ο αγέρας τα βαμπάκια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Το οξείδιο σπέρνει κρύσταλλο και νίκελ
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Παλεύει η περιστέρα με το αγρίμι
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Κι η σάρκα μ' ένα κέρατο θλιμμένο
πέντε η ώρα που βραδιάζει.

Χορδή τυμπάνου αρχίζει να χτυπά
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Αρσενικού καμπάνες κι ο καπνός
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Βουβοί συντρόφοι στ' άχαρα σοκάκια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Του ταύρου η καρδιά μονάχα ολόρθη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Όταν ο ιδρώτας χιόνι αργά γινόταν
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Όταν η αρένα γέμισε με ιώδιο
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Τ' αυγά του στην πληγή άφησε ο θάνατος
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε η ώρα που βραδιάζει,
πέντε ακριβώς, την ώρα που βραδιάζει.

Μια κάσα από καρούλια το κρεβάτι
πέντε η ώρα που βριαδιάζει.
Σουραύλια ηχούν και κόκαλα στ' αυτί του
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Στο μέτωπό του ο ταύρος μουγκανίζει
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Η κάμαρα ιριδίζει από αγωνία
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Από μακριά σιμώνει κι όλα η σήψη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Σάλπιγγα κρίνου στον χλοερό βουβώνα
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Οι πληγές του εκαίγανε σαν ήλιοι
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Και το πλήθος να σπάει τα παραθύρια
πέντε η ώρα που βραδιαζει.
Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Αχ! Τι φριχτά στις πέντε που βραδιάζει.
Ήτανε πέντε σ' όλα τα ρολόγια,
ήτανε πέντε κι έπεφτε το βράδυ.

Δεν θέλω να το βλέπω!

Πες στο φεγγάρι να φανεί
γιατί δε θέλω πια να βλέπω
το αίμα του Ιγνάθιο μες στην αρένα.

Δεν θέλω να το βλέπω!

Αχνό φεγγάρι απ' άκρη σ' άκρη,
άτι από σύννεφα γαλήνια
και η σταχτιά του ονείρου αρένα
με τις ιτιές γύρω γύρω.

Δεν θέλω να το βλέπω!

Η θύμησή μου καίγεται!
Μηνύστε το στα γιασεμιά
με την αέρινη ασπράδα.

Δεν θέλω να το βλέπω!


Δισκογραφία:
Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσιεθ Μεχίας - 1969


http://ep-anastasi.blogspot.gr/2012/08/blog-post_3643.html 

6 σχόλια:

  1. Μ' αρέσει να χαμογελάς για μένα έχει αξία
    στο γέλιο σου εγνώρισα κι εγώ την ευτυχία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία να μας αφήνεις τις μαντινάδες σου και να μας φτιάχνεις την διάθεση να χαμογελάμε!... Ευχαριστούμε πολύ!

      Διαγραφή
  2. Συγκλονιστικό!
    Ευχαριστώ που το μοιράστηκες δεν το ήξερα...
    Καλημέρα!

    υ.γ. Έχω φτιάξει ένα βιντεάκι και στο έχω αφιερώσει, θα το δεις στο παρακάτω link ελπίζω να σου αρέσει

    http://www.youtube.com/watch?v=PrY4a7ghpDo&feature=BFa&list=UUOObO7AhmiH3vgQYH4oNJ9g

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα τι να πω....; Το video είναι πραγματικά συγκλονιστικό!
      Το 'ευχαριστώ' πραγματικά αδυνατεί να περιγράψει αυτό που ένιωσα μ' αυτό το Δώρο!....
      Εννοείται φυσικά ότι είναι η σημερινή μας ανάρτηση!
      :))

      Διαγραφή
  3. Ω,ω,ω Εδώ ανατριχιάζουμε! Δακρύζουμε Γιώργο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή