Συνέντευξις

               Φυσικά και ονειρευομαι - ζει κανεις μόνο μ ένα ξερό μισθό;

Ποίηση: Κική Δημουλά
Μουσική: Μαρία Βουμβάκη
Ερμηνεία: Μαρία Βουμβάκη

Φυσικά και ονειρευομαι
Ζει κανεις μόνο μ ένα ξερό μισθό;

Πόσο συχνά;
Κάθε που εγκαταλείπουν συχνότατα όλοι.

Επηρεάζουν τους απόντες τα όνειρα μας;
Βέβαια. Το ξανασκέφτονται καλά
και μάλλον μετανοιώνουν οριστικά τους όλοι.

Είναι ελευθέρα η είσοδος;
Οχι εντελώς. Ζητάω την άδεια του ονείρου
πριν ελπίσω, Μου την δίνει εν γένει
μαζί με κάποιες οδηγίες αυστηρές.
Να πιστέψω δίχως να αγγίξω
να μην μιλήσω διόλου στον καπνό
γιατί είναι υπνοβάτης και θα πέσει
μόνο δια του βλέμματος ν αφησω
το αίτημα μου στην κρεμάστρα
ότι μου δοθεί να το δεχτώ
κι ας μην έχει καμιά ομοιότητα
μ αυτό που ζωγραφίζει η έκκληση μου-
θα την επανέβρει μόλις ξαναχαθεί.

Ενα μόνο δεν μου δίνει το όνειρο
Το όριο. Ως που να κινδυνέψω.
Γιατί τότε πια δεν θα ήταν όνειρο.
Θαταν γεράματα.


Δισκογραφία:
Μαρία Βουμβάκη - Το τερραίν του παραδείσου (2006)