Ιπτάμενο χαλί

Έχει αλλιώτικα φεγγάρια εδώ που μένω...

 

Αργεί το τρένο να φανεί

σ’ ένα αλύγιστο σχοινί

πριν τρελαθώ ισορροπώ – μα τι να λέμε;

Γνέφουν οι μέρες μου μουγκές

δεν εξαιρούνται οι Κυριακές

τρία στα τέσσερα φιλιά που δίνω κλαίνε…

Λέω να βγω στην αγορά

Μοναστηράκι - δύο φτερά

μισοτιμής, άμα τα βρεις, έχεις και ρέστα.

Μετά ξιπόλητος θα μπω

σε ένα bar χωρίς σκοπό

κι άμα μεθύσεις βρε ψυχή, βρίσε και πες τα!...

Κι αν όλα μοιάζουν γύρω φυλακή

εγώ μ’ ένα ιπτάμενο χαλί

σκισμένο εισιτήριο

και δίχως διαβατήριο

θα δραπετεύω – φτου κι απ’ την αρχή!

Ποιος σημαδεύει την χαρά;

Έλεγα τότε, μια φορά

κι είχα Θεό και φυλαχτό ό,τι μου λείπει…

Τώρα το αστέρι του Βοριά

φυσάει μέσα μου ένα γεια

και μ’ ένα γέλιο πυρκαγιά βάζω στην λύπη!

Απ’ τον καρκίνο όταν ξυπνάς

θέλεις να πιεις, θέλεις να φας

θες και φιλί, θες και πρωί ξαγρυπνισμένο…

Λέω να ‘ρθεις και να με βρεις

κι αν λες πως βράδιασε νωρίς

έχει αλλιώτικα φεγγάρια εδώ που μένω

Κι αν όλα μοιάζουν γύρω φυλακή

εγώ μ’ ένα ιπτάμενο χαλί

σκισμένο εισιτήριο

και δίχως διαβατήριο

θα δραπετεύω – φτου κι απ’ την αρχή!

Γιώργος Γκρίλης