Σκίζει η πένα τις σάρκες....
Σαν την κέρινη κούκλα
Σαν την κέρινη κούκλα
σε προθήκη μουσείου,
η καρδιά μου αέρινη
εντός πάντα... πλαισίου.
Τ` όνειρό μου γραμμάτιο
και κουπόνι δελτίου,
στο καλό μου δωμάτιο
μυρωδιά...παραθείου.
Η ψυχή μου ευάλωτη
με στιγμές μεγαλείου,
χρόνια τώρα αιχμάλωτη
σε συρτάρι...αρχείου.
Το φεγγάρι κι η υδρόγειος
μια εικόνα βιβλίου,
της ζωής μου τ` απόγειο
σε στοά...ορυχείου.
Σημειώσεις δικές μου...
σημειώσεις θηρίου...
σκίζει η πένα τις σάρκες...
γκιλοτίνα δημίου.
Μεταξία Δρογώση
Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα Γιώργο!
Καλησπέρα Αόρατη! Χαίρομαι που σου άρεσε!...
Διαγραφή