Ένα συμπαθητικό τρωκτικό κι όχι σαν αυτά που μας
φάγανε!
Το
ποντικάκι η Μαλαμίτσα
Ήρθε
καιρός να παντρευτεί
Κι είχε
ψιλώσει τη μυτίτσα
Ποντίκι να
καταδεχτεί
_Ήλιε
βασιλιά του κόσμου
Άντρας να
γενείς δικός μου
_Δε μπορώ
είμαι τυφλός
Είν΄ το
σύννεφο εμπρός
_Σύννεφο
καλέ αφέντη
Σου ΄χουμε γαμήλιο γλέντι
_Τώρα τρέχω
σαν τρελό
Απ΄ το
βοριά για να σωθώ
_Κυρ βοριά
με τα κουμάντα
Σένα θέλω
γω για άντρα
_Στον πύργο
έχω τσακιστεί
Πάω στη
μάνα να με δει
_Πύργε
Καπετάν-Φοβέρα
Πάρ΄ την
ασημένια βέρα
_Χωρίς
θεμέλια δε βαστώ
Τρέμω έναν
ποντικό
Το
ποντικάκι η Μαλαμίτσα
Φοράει το
γκρι το νυφικό
Και με
πεσμένη τη μυτίτσα
Τρέχει να βρει τον ποντικό,-
Δημήτρης
Καΐτσας
Η ομορφιά σου είναι για με ο ήλιος που όντε λιάζειρίχνει μεσ' την καρδιά ένα φως που διώχνει το μαράζι
ΑπάντησηΔιαγραφή