Με τραγούδια πολεμάμε τον Θάνατο! Αντώνη καλώς μας ηρθες!...
Τι κι αν μας παίρνεις Χάροντα και πάντα σου χρωστάμε;
Πίσω μας μένει βιός πολύ, χρέγια δε λογαριάζει.
Μένουν τραγούδια της χαράς, τραγούδια της αγάπης,
ν' αντιλαλούνε τα βουνά, να χαίρονται οι κάμποι,
να φτάνει ο αχός τους μακρυά, στα βάθη που κονεύεις
να σου χαλούν τον ύπνο σου, να σε κακοκαρδίζουν.
ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Τι κι αν μας παίρνεις Χάροντα και πάντα σου χρωστάμε;
Πίσω μας μένει βιός πολύ, χρέγια δε λογαριάζει.
Μένουν τραγούδια της χαράς, τραγούδια της αγάπης,
ν' αντιλαλούνε τα βουνά, να χαίρονται οι κάμποι,
να φτάνει ο αχός τους μακρυά, στα βάθη που κονεύεις
να σου χαλούν τον ύπνο σου, να σε κακοκαρδίζουν.
ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Καλώς σας βρήκα. Να είστε καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνης θ. Παπαδόπουλος
Σκοινιά, καδένα στο λαιμό σ' έχω και σε φοράω και νιώθω υπερήφανος στον κόσμο όπου κ' αν πάω
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφος στίχος, έτσι είναι ο Έλληνας, πάντα με τραγούδια να εκφράζεται, στις χαρές και στις λύπες του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ στίχος αυτός μου θύμισε τραγούδια της 'τάβλας' όπως τα έλεγαν στην Αιτωλοακαρνανία .
Καλημέρα σας εύχομαι!
Τώρα πια που είδα το σχόλιο είναι βράδυ και γιαυτό σας στέλνω τις ευχαριστίες μου για το όμορφο σχόλιό σας καθυστερημένα και αντεύχομαι καλό σας βράδυ.
ΔιαγραφήΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Από τα βάθη των αιώνων κι από τα βάθη της ψυχής μας έρχεται αυτός ο στίχος! Κύριε Αντώνη Παπαδόπουλε να μην μείνουμε εδώ - περιμένουμε νέες καταθέσεις σας!...
ΑπάντησηΔιαγραφή