Η ατέλειωτη σιωπή σου

Και πέσαν οι κουβέντες μας κάτω στη γη.... Ακυκλοφόρητο τραγούδι.

Στίχοι: Γιώτα Γερογιώργη

Μουσική: Αργύρης-Νικόλας Βαν Μπρούσελ
Ερμηνεία: Γιώργος Μπερσίμης

Κι αν έφταιξα που χάθηκες,συγχώρεσέ με
δεν έμαθα,δεν ξέρω πώς να σ αγαπώ
είν όμως άδικο που έφυγες στο λέω
κι ας φαίνεται,δεν είν καθόλου για καλό

Ό,τι σου έδωσα είναι λίγο,και δε φτάνει
μα έβλεπες κάθε μου κίνηση σαν απειλή
το ότι σε θέλω,σου το έκρυψα κι εκείνο
και πέσαν οι κουβέντες μας κάτω στη γη

Ειναι η ατέλειωτη σιωπή σου που με πνίγει
πάρε με ξανά στον ίδιο αριθμό
γιατί μου έλειψες,κι η νύχτα είναι μεγάλη
αδύνατο να σου εξηγήσω αν δε σε δω

Τότε ήταν,είναι τώρα,η μήπως αύριο
που σ ένιωσα τόσο δικό μου,τόσο ξένο
πώς γίνεται να μην μ ακούς σαν σου μιλώ
είμαι ακόμα εδώ,σε περιμένω

Τότε ήταν,είναι τώρα ή μήπως αύριο
που ένιωσα ότι δικό μου είχα ξένο
δεν γίνεται να μην μ ακούς που σου μιλώ
δες με,είμαι εδώ,σε περιμένω