Αφιερωμένο από τον ποιητή στη κυρία Πελαγία Μπότση...
Οργισμένες εφημερίδες στο πάτωμα.
Οργισμένες εφημερίδες στο πάτωμα.
Ποιό πάτωμα ; είναι δρόμος…….
‘’Ω, μη θεωρείτε την εξαθλίωση καθαυτή-
υπάρχει κυρίως η διάσπαση της κοινωνικής συνοχής’’.
Δεν ψέκασαν για αρουραίους, αλλά δεν δάγκωσαν ακόμη.
Παραίσθηση είναι να κρυώνεις στον καύσωνα
να ιδρώνεις το καταχείμωνο-
ίσως και νάναι βλάβη του εσωτερικού θερμόμετρου.
Όλα τα μηχανήματα είναι ψεύτικα, πια.
Κάποιος διηγείται ιπποτικές ιστορίες
Βάζει στην πλοκή ‘’τη δύναμη του καλού’’
Προφυλακτικά πεταμένα ,
αλλά τα πιο πολλά είναι άδεια.
Είναι που ο έρωτας στις μέρες μας,
λέγεται πείνα.
Κάποιους τους βρίσκει ξανά η πλειοψηφία στο θάνατό τους:
πεθαίνουν από ανακοπή
Πετάς πάνω απ΄τους βρώμικους δρόμους
Έχεις βάλει την οργή σου να γλυκάνει τη χαρμάνα στα
πρεζάκια.
Ακούς την πιο βαριά ροκιά σου :
Casta Diva
…….μάλλον το ’58.
Κατεβαίνεις-
φτάνει η επίλεκτη καταστολή :
Νομίζω λέγεται ηλιθιότητα και δεν έχει χείλη
Τελικά δάγκωσε κάποιους ο αρουραίος
Έχεις την βεβαιότητα πως πήγε να τους φιλήσει
‘’Πόσοι μένουν σ΄αυτό το σπίτι; Είμαστε από τη στατιστική
αρχή’’
‘’Πριν ένα λεπτό 21.865, ξέρετε αλλάζει συχνά το νούμερο’’
Νίκος Κυριακίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου