Ποτέ μαζί σου

Κι ενώ γλεντούσες με τις λάγνες εξουσίες λωτούς με τάιζες, μα δεν ξεχνώ ποιος ήσουν...

Εν Τούτω Νίκα

Παγκόσμιο ύψωσες σταυρό πάνω στην Πνύκα

κι ενώ γλεντούσες με τις λάγνες εξουσίες

λωτούς με τάιζες, μα δεν ξεχνώ ποιος ήσουν

τώρα οι θυσίες

ζητάς να σβήσουν τις θητείες

να μοιραστούμε την ποινή σου

-Ποτέ μαζί σου!

Εν Τούτω Νίκα

μες την Ερμού να περιφέρεσαι σε βρήκα

κάρτες χρυσές το πορτοφόλι σου γεμάτο

κι υπεροψία ήταν το βλέμμα σου – θυμήσου!

Τώρα στον πάτο

έπιασες σπίτι εδώ πιο κάτω

Απελπισίας και Αβύσσου

-Ποτέ μαζί σου!

Εν Τούτω Νίκα

μες την ψυχή μου μια παλιά έχω αντίκα

τη λεν Αλήθεια, τη φωνάζουνε ευθύνη

κι έχει κρυμμένα τα κλειδιά του παραδείσου

ότι κι αν γίνει

μόνη ανέγγιχτη θα μείνει

από τη μίζερη ζωή σου

-Ποτέ μαζί σου!

Κώστας Κολοβός