Ο τρελός

Ξεγέλασε το θάνατο κι ας ήτανε τρελός...

Ξημέρωσε στους ουρανούς στη γη έχει μαύρη νύχτα

κι εσύ εκεί ταξίδεψες  να ψάξεις λίγο φως

κανέναν δε χαιρέτισες δεν άφησες ούτε χρέη

και τότε όλοι είπανε πως ήσουνα  τρελός

Περπάταγες ανέμελος στης νύχτας τα δρομάκια

δεν ρώταγες δε νοιάστηκες τι είναι η ζωή

μες σε καπνούς με πιόματα σ’ έναν χορό μιλούσες

για έρωτα για θάνατο του χρόνου η παρακμή

Ξεπέρασες τα όρια και έφτασες στο τέλος

κι εκεί μόνο κατάλαβες πως είσαι στην αρχή

τι νόμισες τα ήξερες αυτά που οι λίγοι ξέρουν

θεός πως  ήσουν  ζήλεψες του κόσμου η απαρχή

Μια σκόνη μόνο άφησες μα ντόρο πιο μεγάλο

κερί κανείς δεν άναψε είπαν ήταν τρελός

μα κι οι σοφοί σε  ζήλεψαν και γίνανε ποντίκια

ξεγέλασε το  θάνατο κι ας ήτανε τρελός

Βαγγέλης