Ο Leonard Cohen κι εγώ (Dance me to the end of love)

Το Μυστικό Δράμα της Jane...

Τη νύχτα που ο L. Cohen με πήρε απ’ το χέρι

κι ένα βιολί φλεγόμενο έσκιζε τη σιωπή

στην τσέπη σφίγγαμε βαθιά κι οι δυο ένα μαχαίρι

φάλτσα χαμογελούσαμε, τυφλοί και νηστικοί!

Η Clinton Street μεσάνυχτα και η Θησέως άδειες

οι μάρτυρες κοιμήθηκαν και πέθαναν νωρίς

κι η  Jane που για χάρη μου φυλούσε πάλι βάρδιες

του ‘πε μονάχα: ‘Πρόσεχε! Δεν ζω αν σκοτωθείς…’

Refrain:

Χόρεψέ με ως του έρωτα το τέλος

Χόρεψέ με ως την άκρη της γραμμής

Σκότωσέ με, με το αιώνιό σου βέλος

Χόρεψέ με ως το τέρμα της ζωής

Ένα μπλε αδιάβροχο, φθαρμένο, είχα στον ώμο

κι αυτός φορούσε, ατάραχος, ψαθάκι στα μαλλιά

δυο άντρες που χορεύουνε tango έξω στο δρόμο

στο δρόμο, που γαυγίζουνε, νύχτα, εφτά σκυλιά

Βγήκαν τα πρωτοσέλιδα: μιλήσανε για πάθος

μιλήσανε για εγκλήματα, μιλήσαν για τιμές

Η Jane μόνο δε μίλαγε κι εκεί, δυο μέτρα βάθος

λουλούδια άφηνε, χώματα και δύο προσευχές

Refrain:

Χόρεψέ με ως του έρωτα το τέλος

Χόρεψέ με ως την άκρη της γραμμής

Σκότωσέ με, με το αιώνιό σου βέλος

Χόρεψέ με ως το τέρμα της ζωής

Γκρίλης Γιώργος

* Ο στίχος θεματικά στηρίζεται στο Famous blue rain coat του Leonard Cohen - του οποίου αποτελεί, τρόπον τινά, τη νεοελληνική εκδοχή. Δεν διατίθεται για μελοποίηση.