Μόνο να κελαρύζω μπορώ την επικείμενη αφυδάτωση μου...

 
Το τραγούδι μας, ψιθύρισες
το θυμάσαι;
Δεν θυμάμαι τίποτα πια
εδώ και πολύ καιρό
έχω λιμνάσει
με γέννησε ένας καταρράκτης
που τρέχει χωρίς μνήμη αδιάκοπα
που τρέχει πολύ νερό αδιάκοπα
δεν σταματά
αποκομμένος από την πηγή του
ενσωμάτωσε όλο το μήκος της αποδημίας του
και το πλάτος της έλλειψης του
βάθος μου ζητάς
αλλά σε λίγο  ρηχό ρυάκι θ’ απομείνω
και μετά θα ξεραθώ
σε μακρύ  αποτύπωμα
μόνο να κελαρύζω μπορώ
την επικείμενη αφυδάτωση μου

Γιώργος Χριστοδουλίδης
Από την ποιητική συλλογή Το απραγματοποίητο, 2010, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα