Μα η αγάπη μπορεί και μιλάει ακόμα

Και στην αγάπη έχω πέσει να πλυθώ...
 
Έχουν περάσει τόσα χρόνια
Μα τώρα είπα να τα θυμηθώ
Τώρα που αφήνω σε άλλους τα μεγάλα σχέδια
Και στην αγάπη έχω πέσει να πλυθώ

Πόσο πονούσε η ψυχή τότε στα χέρια
Πόσο πονούσε το κορμί με όλα αυτά
Είχα γνωρίσει και του χάρου τα μαχαίρια
Κι ήρθε ο άνεμος να ανάψει τη φωτιά

Μα η αγάπη μπορεί και μιλάει ακόμα
Ψιχάλα μικρή στο έρημο σώμα
Μα η αγάπη μπορεί και μιλάει ακόμα
Να πάρει το χώμα να του δώσει ζωή

Μία φωτιά κάπου μακριά
Καίει της νύχτας τη μοναξιά
Μα η αγάπη μπορεί και μιλάει ακόμα
Μα η αγάπη μπορεί να είναι κάπου εδώ

 Σάκης Αθανασιάδης