Ηλεκτροφόρα σύρματα (Αναδημοσίευση)

Για χρόνια κάνω υπομονή μα, την βαρέθηκα τη γη - θα δραπετεύσω τώρα...

Σταλάζουν κλιματιστικά
και εξατμίζονται αργά
οι στάλες στο τσιμέντο.
Μια ακακία ξεψυχά
σ΄ ένα κατάστημα μπροστά
που πάει για φαλιμέντο.

Ραγίζει η πλάκα που πατώ,
τους ξοφλημένους προσπερνώ
και πάω παραπέρα.
πηγαίνω κάπου ανοιχτά,
να βρω ένα μέρος που φυσά,
να πάρω λίγο αέρα.

Σε μια κολώνα της ΔΕΗ
για επιγραφή, μια αστραπή,
κι ο φόβος αστυνόμος
περιπολεί μεσ΄ στα στενά,
κι η μόνη διέξοδος ψηλά,
του ουρανού ο δρόμος.

Για χρόνια κάνω υπομονή
μα, την βαρέθηκα τη γη,
θα δραπετεύσω τώρα,
στο θόλο ψάχνω ανοίγματα
και ας καώ στα σύρματα,
ψηλά τα ηλεκτροφόρα.

ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΑΠΑΝΟΤΗ


* Η πρώτη δημοσίευση του στίχου βρίσκεται ΕΔΩ.