Με ένα τραγούδι

Eκεί που είσαι να γελάς δυνατά...

Που ήσουν κρυμμένη τόσα χρόνια;

Ποια σε ταξίδευαν βαγόνια;

τη ζωή σου ποιοι ορίζαν;

ποιοι την αγάπη σου κερδίζαν;

Τώρα σε γνώρισα και φεύγεις

μάλλον ρε τύχη μ'αποφεύγεις

για να σε βρω στους ξένους κόσμους

θα χτίσω γέφυρες και δρόμους

Με ένα τραγούδι μου θα σπάσω ξανά

τη μοναξιά σου σε κομμάτια γυαλιά

εκεί που είσαι να γελάς δυνατά

μήπως σ'ακούσω και νιώσω καλά

Πέρασε ακόμα μία μέρα

θλιμμένες νότες στον αέρα

να μετράνε το κενό σου

να καρτερούν τον ερχομό σου

Και εγώ να φτιάχνω τραγουδάκια

και να σκαρφίζομαι στιχάκια

για να νιώθω πιο κοντά σου 

να μπερδευτώ με τη φωτιά σου

Με ένα τραγούδι μου θα σπάσω ξανά

τη μοναξιά σου σε κομμάτια γυαλιά

εκεί που είσαι να γελάς δυνατά

μήπως σ'ακούσω και νιώσω καλά

Πάρης Παπαδόπουλος