ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΓΩ

Κακία πάνω στο κορμί μου δεν φοράω...

Μιλάς για την αγάπη μου,

Όπως την ξέρεις

Όπως την θέλεις

Μα δεν την φαντάζεσαι

Σου διαφεύγει η μορφή

Του έρωτα η προδιαγραφή

Θίγεις με θάρρος όλες τις λέξεις

Λες και μπορείς

 την δύναμη τους  μέσα σου ν’ αντέξεις

άκου από τις φράσεις της

ό,τι δεν μου ψιθύρισες

λέξεις γυμνές

αλήθειες ακριβές

 

μα εγώ δεν είμαι εσύ

μόνο την θλίψη να χωράω

μία παγίδα ενοχής μέσα μου να την φυλάω

το πρώτο λάθος της αφέλειας

και μόνο να μετράω

μες το βωμό του εγωισμού

κακία πάνω στο κορμί μου δεν φοράω

ό,τι και αν λες θα το ξεχνάω

ακόμα και το σ’αγαπάω

 

μα εσύ δεν είσαι εγώ

γεννήθηκα να συγχωρώ

εσύ δεν είσαι εγώ

στα δύσκολα δεν αποχωρώ

 

Μιλάω για το δάκρυ σου

που μέσα στο βλέφαρο για μένα

δεν αποκοιμήθηκε

από την συγκίνηση δεν αναγεννήθηκε

το πάντα πως γεννιέται απ ’το ποτέ

η καρδιά δεν έχει μάτια να κοιτάει

μα είναι η ίδια ασπίδα

την αγάπη να φυλάει

τα λάθη να ξεχνάει

πάντα να συγχωράει

 

                                                                      Κωνσταντίνα Δήμου