Ινδιάνοι

Λευκή σημαία έχουμε απλώσει μες στην τρύπα μας κι είμαστε ΟΚ, όσο ταΐζουνε το γύπα μας…

 

Λοιπόν στα χρόνια μας ξύπνησε ο Ιαβέρης

κι εσύ, ανόητε, κάνεις πως δεν τον ξέρεις:
φοράει το Rayban γιαλάκι της Ασφάλειας
κι εσύ τα bonus της δικής σου ανασφάλειας

Και, ξέρεις, κάθεται στο σβέρκο σου δικέ μου
τον έχεις χορηγό, σ’ αποκαλεί ‘Λαέ μου’!
Το αίμα σου πίνει και μαζί του εσύ ακκίζεσαι
και μες στο γυάλινό του κόσμο μαλακίζεσαι


Ψάχνουν για Ιούδες – το ‘πανε και στις Ειδήσεις:
τριάντα αργύρια σου τάζουν να ψηφίσεις!
Έξω ο κόσμος έγινε του Δάντη η Κόλαση
κι εσύ στα τέτοια σου μπροστά στην τηλεόραση…

Το Γολγοθά τους ας τραβάνε οι αχρείοι
εμείς γραβάτα, καναπέ, τουπέ, μυστήριοι.
Λευκή σημαία έχουμε απλώσει μες στην τρύπα μας
κι είμαστε ΟΚ, όσο ταΐζουνε το γύπα μας

Μα όπως λέει κι ο χρησμός της μάντισσας Πυθίας, 
ο εν Αγίω Πνεύματι, εν πνεύματι αληθείας… 
‘Δύο οδούς έχει η ζωή και δεν υπάρχει τρίτη: 
 Ή με τους ινδιάνους, ή με το σερίφη!’ 

Λένε πως ήρθαν οι καιροί για να διαλέξεις
μα εσύ υπέγραψες συμβόλαιο - κι όσο αντέξεις…
Και λεν πως έχει η ψυχή τη χαίτη λέοντος
μα κάποιοι έρπουν – DNA χαμαιλέοντος

‘Λάβετε θέσεις!’ λέει στα ίσια ο αιώνας,
όλα θ’ αλλάξουν μα χρειάζεται αγώνας!
Λευκά τα χέρια των Πιλάτων, μα δεν κρύβονται
ντύθηκαν το αίμα του Σταυρού, όσο κι αν νίβονται…

 Και όπως λέει κι ο χρησμός της μάντισσας Πυθίας, 
 ο εν Αγίω Πνεύματι, εν πνεύματι αληθείας… 
‘Δυο πόρτες έχει η ζωή και δεν υπάρχει τρίτη:
Ή με τους ινδιάνους ρε, ή με το σερίφη!’  

Μιχαήλ Αδάμ