ΚΡΑΥΓΗ

ΝΥΧΤΩΝΕΙ …ΜΑ ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ..
 

ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΗΤΑΝ ΓΙΑ’ ΜΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΚΑΡΑΒΙ ΣΑΠΙΟ ΜΕ ΑΜΠΑΡΙΑ ΑΔΕΙΑΝΑ
ΑΛΛΟΥ ΕΙΧΕ ΠΛΩΡΗ ΧΑΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ
Ο ΗΛΙΟΣ ΓΥΡΩ ΤΗΣ, ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΟΛΑ OΜΩΣ ΗΤΑΝ ΣΚΟΤΕΙΝΑ

ΑΠ'ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ HTAN ΧΑΜΕΝΟ
ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΤΟ ΔΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ
ΜΑ ΟΥΤΕ ΕΛΠΙΖΩ ΚΙ ΟΥΤΕ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
ΟΥΤΕ ΤΥΧΑΙΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ

OΣΑ ΕΙΧΑ ΝΙΩΣΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΓΙ’ΑΥΤΗΝ ΤΑ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ
ΔΕΝ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΓΙΝΕΙ
ΝΑ’ ΧΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΝΑ’ ΧΑ ΓΥΜΝΑΣΕΙ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΝΑΕΙ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΜΙΛΟΥN ΓΙΑ’ ΚΕΙΝΗ

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΞΕΝΗ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ Η’ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ Η ΟΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ?

ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΟ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ
ΤΙ ΑΛΛΟ Η ΜΟΙΡΑ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΖΩ
ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΑΚΟΥΣΕΙ ΜΗ ΓΕΛΑΣΕΙ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΠΙΣΩ

Η ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΝΑ ΧΑΘΗΚΕ ΠΟΥ ΠΗΓΕ
ΚΙ ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΑΠ''ΤΗΝ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ
ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΜΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΦΥΓΕ
ΠΟΙΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ' ΧΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΒΗΝΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΣΟΦΟΣ
ΒΑΘΕΙΑ ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΓΙ’ ΑΥΤΗΝ ΟΛΟ ΤΟ ΦΩΣ

ΟΣΑ ΠΟΝΑΝΕ Η ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ ΤΑ ΘΑΒΕΙ
ΚΙ ΟΣΑ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΜΕ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΧΕΙΛΗ
ΣΑΝ ΣΒΗΝΕΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΦΩΤΙΑ ΔΕΝ ΞΑΝΑΝΑΒΕΙ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ’ ΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΕΧΘΡΟΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ

ΒΡΟΧΗ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ ΣΑΝ ΑΙΜΑ
ΕΚΑΝΕ ΚΛΙΚ....ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΕ ΒΡΗΚΕ Η ΣΦΑΙΡΑ
ΠΟΝΑΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΑΝ ΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΨΕΜΑ
ΝΥΧΤΩΝΕΙ …ΜΑ ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ

Ανδρέας Λάφης

*Ο στίχος πρωτοδημοσιεύτηκε σ' αυτή τη μορφή ΕΔΩ.