Γαλάζιο Ποδήλατο

Αν το πάθος  χαθεί μόνο στάχτη θα μείνει στο βλέμμα...

 

Μες τη σκόνη του δρόμου έχω βρει τη φωνή

Όταν όλοι σωπαίνουν να ακούγεται αυτή

Μη με βάζεις στο κόλπο για να βγάζω λεφτά

Ζω μονάχα με πάθος για να ανέβω ψηλά

Όσα όνειρα κάνω τα έχω πάντα μαζί

Είτε μέσα στο δάσος είτε πάνω απ’ τη γη

Μη μου δείχνεις τον τρόπο να τα χάσω κι αυτά

Έχω φύγει απ’ τον φόβο ταξιδεύω μακριά  

Ένα γαλάζιο ποδήλατο με τραβάει απ’ τη γη

Στο πρώτο σύννεφο που το όνειρο ζει

Πετάει στον άνεμο γίνεται πουλί

Χαλάει τα σύνορα απ’ τη δική μου ζωή

Μα δεν μπορείς να με δεις

Αν δεν θέλεις να βγεις απ’ τον κόσμο που ζεις

Στη μεγάλη τη θάλασσα στην καρδιά να βρεθείς

Και εδώ μένεις στα νερά της συνήθειας

Γιατί είναι έτσι η ζωή που αν το πάθος  χαθεί

Μόνο στάχτη θα μείνει στο βλέμμα

Και στο δρόμο των αστέγων ψυχών

Το γαλάζιο το ποδήλατο θα φαντάζει ένα ψέμα

ΣάκηςΑθανασιάδης 

* Η εικονογράφηση είναι της καλής φίλης ζωγράφου Μελίνας Nameliarte.