Οι γλάροι

Θέλει τ` όνειρο ταλέντο...

Στο ακρογιάλι που τις σκέψεις μου ξεπλένω

μ` ένα νερό κομμάτι κρύσταλλο κι αλάτι

βλέπω δυο γλάρους να βουτάνε και να βγαίνουν

και τ` όνειρό μου που ζητά να βάλω πλάτη.

Μετρώ τα κύματα που έρχονται και πάνε

σε μιαν ακτή γεμάτη βότσαλα και πέτρες

οι γλάροι ελεύθεροι σαν όνειρα πετάνε

δεν τους μπερδεύουν οι πολύχρωμες πετσέτες.

Οι βάρκες μόνες και τα κύματα βαραίνουν

μαρμαρωμένες σε μια θάλασσα τσιμέντο

μες το γαλάζιο ζουν οι γλάροι και πεθαίνουν

άσπρα φτερά μου θέλει τ` όνειρο ταλέντο.

Όσες φορές στα βράχια σας

γλιστρώ και με ματώνουν

τόσες φορές οι γλάροι μου

ψηλά θα με σηκώνουν.

Μεταξία Δρογώση