Και δύο ναυτικά φεγγάρια σε χάσανε καλέ στα ζάρια!
Ωραια ητανε τα πλοια
οταν σε πηγανε στην Τροια,
ανεμιζε ενα μαντιλι,
ευχες ψιθυριζαν τα χειλη.
Και δύο ναυτικα φεγγαρια
σε χασανε καλε στα ζαρια!
Το κυμα στ'ανοιχτα σε παει,
κι ο γλαρος σε αναζηταει.
Μα συ γυρνας στα παραμυθια,
εκανες μυθο την αληθεια.
Σε βλεπω μεσ' στις οπτασιες
στις ανθισμενες ορτανσιες.
Ηταν τα ονειρα κλαμμενα,
και τ' αγγελουδια λυπημενα,
κι η μυρτια με την αλοη,
αρχισανε το μοιρολόι.
Πηρε η πουλια τ'οραμα σου,
και τα ζουμπουλια τ'αρωμα σου.
Και γω και στο πονο και στο δακρυ,
σ' αναζητω στης γης τα μάκρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου