Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Εγώ και η σκιά μου

Τι θέλεις πια , άσχημη μαύρη χήρα ...;


Πήρα το δρόμο το στερνό και τη σκιά μου κυνηγώ
Τάχα πως θα την πιάσω .
Μ ’ αυτή ξεφεύγει διαρκώς γίνεται σύννεφο, καπνός
Με κάνει να τα χάσω .
Μου γίνε βάρος δεν αντέχω , δεν θέλω πια να τη
βλέπω , στο πυρ και στο ανάθεμα να πάει , άγρια
Την προτρέπω , μα αυτή επιμένει . Τη μια είναι πίσω
μου , την άλλη εμπρός πως τα φέρε έτσι ο καιρός να
Σκέπτομαι είμαι ζωντανός η βρίσκομαι σε πλάνη ;
φύγε , φύγε , λοιπόν , μη μου ξυπνάς το παρελθόν ,
Άσε μόνο στο παρόν , τι θέλεις πια , άσχημη μαύρη χήρα .
Πως θα’ θελα να κανα μια ευχή , τι ; να σε έβαζα
Σε ένα κλουβί , να σ’ αποχωριστώ άσπονδη φίλη
μου για πάντα να γλιτώσω.

Αντώνης Μινάρδος
 Από τη συλλογή «Φεύγω μακρυά»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου