Kοίτα εμένα

Είν’ αδιέξοδα όλοι οι τόποι σου, είναι μικρές φυλακές...


Απ’ το παράθυρο σε βλέπω να χάνεσαι
να περπατάς σκυφτή
ποιες οι αγάπες σου και τι αισθάνεσαι
πόσο σε θέλει το γκρι.

Κοίτα σε θέλω, κοίτα πεθαίνω
μη χαλιέσαι…για όλα τα άλλα που ’φυγαν,
σ’ αφήσαν, μη χτυπιέσαι…

κοίτα εμένα, εμένα.
Είν’ αδιέξοδα όλοι οι τόποι σου
είναι μικρές φυλακές
μένεις συνέχεια στο χθες
μένεις συνέχεια στο χθες.

Κοίτα σε θέλω, κοίτα πεθαίνω
μη χαλιέσαι…για όλα τα άλλα που ’φυγαν,
σ’ αφήσαν, μη χτυπιέσαι…
κοίτα εμένα, εμένα.

Πόπη Κλειδαρά