Δεν πήρες τίποτα. «Σκουπίδια» δεν μαζεύεις...
Πού να χωρέσουν όλα αυτά που σου ανήκουν;
Που τα ’χω φυλαγμένα όλα εκεί.
Μες στου μυαλού μου το αχούρι, στριμωγμένα,
πώς να στα δώσω; Κι από πού να κάνω αρχή;
Αν σου τα δώσω όλα μαζί, θα σε τρομάξω.
Αν σου τα δώσω ένα ένα, θα με βρει
μετά από χρόνια, κάποια νύχτα, να μετράω
κι ακόμα, άλλα τόσα θα ’χουν μπει.
Είπα, λοιπόν, μια μέρα, να ’ρθεις να διαλέξεις
να πάρεις ό,τι θεωρείς σημαντικό.
Δεν πήρες τίποτα. «Σκουπίδια» δεν μαζεύεις.
Κι έτσι, εγώ κράτησα όλο τον θησαυρό.
Που τα ’χω φυλαγμένα όλα εκεί.
Μες στου μυαλού μου το αχούρι, στριμωγμένα,
πώς να στα δώσω; Κι από πού να κάνω αρχή;
Αν σου τα δώσω όλα μαζί, θα σε τρομάξω.
Αν σου τα δώσω ένα ένα, θα με βρει
μετά από χρόνια, κάποια νύχτα, να μετράω
κι ακόμα, άλλα τόσα θα ’χουν μπει.
Είπα, λοιπόν, μια μέρα, να ’ρθεις να διαλέξεις
να πάρεις ό,τι θεωρείς σημαντικό.
Δεν πήρες τίποτα. «Σκουπίδια» δεν μαζεύεις.
Κι έτσι, εγώ κράτησα όλο τον θησαυρό.
Μιχάλης Ανδρέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου