ΧιονΙζει Πάτερ ημών

Νιφάδες αμέτρητες, οι κόρες τ' ουρανού...

Απαλά το χιόνι πέφτει ζεστό

στις ψυχής τις γειτονιές,στο χωριό.

Νιφάδες αμέτρητες, οι κόρες τ' ουρανού

σαν αγγελούδια ξεχύνονται παντού.

Τούς μητρικούς κόλπους της γης,

τις υπερήφανες βουνοκορφές,

γάλα στοργής σκεπάζει!

Ντο ρε μι στην απλωσιά των κάμπων.

Το κλειδί του σολ στις εκβολές των ποταμών.

Φα ντιν σολ και λα νταν σι

στου καμπαναριού την όψι τη χρυσή.

Μπαλάντα η χιονισμένη θάλασσα,

χιονάτοι κήποι,αγροί λευκοί,

πράσινο χιόνι,φύση λευκή!

Θύελλα άσπρη φύσηξε εξ'αρχής

νιφάδες μάς έντυσε 'Ο εν τοις ουρανοις'


Ταξιάρχης Γλυκός