Η Αλίκη στη χωρά των τραυμάτων

 Χωρίς να το προσέξει, κομμάτια απ’ το σκοτάδι μαζεύονται κοντά της οι Μάγοι με τα δώρα...

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνευτές: Θανάσης Παπακωνσταντίνου


Η μάνα κι ο πατέρας αγάλματα στο κήπο.
Μικρή χιονοστιβάδα, ατίθασο δρολάπι.
Χτυπά την πόρτα πίσω και βγαίνει από το σπίτι.
Τα χείλη της βαμμένα για φίλημα, γι' αγάπη.

Η πόλη περιμένει, η πόλη τραγουδάει.
Μια ύαινα στο πάρκο δαγκώνει την ουρά της.
Κι αυτή το μόνο που έχει, τη φόρα, την οργή της
κι εκείνο το ακαθόριστο που λένε τα όνειρά της.

Στη χωρά των τραυμάτων η έφηβη Αλίκη
γελά και χαλαρώνει πάνω σε μιαν αιώρα
Χωρίς να το προσέξει, κομμάτια απ’ το σκοτάδι
μαζεύονται κοντά της οι Μάγοι με τα δώρα

Βλέπει να αιμορραγούν διαβάτες γύρω της,
μα είναι χνούδαλο δεν ξέρει ακόμα.
Κάθε απώλεια είναι παράσημο,
που καρφιτσώνεται βαθιά στο σώμα.

 
Δισκογραφία:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου (2014)