Σχισμένες σημαίες

Με λόγια δίχως σημασία για μια λάσπης εξουσία το αίμα έγινε νερό...


Τα τείχη διάβηκα πριν φύγω
με μαύρη λάσπη στο κορμί...
Στη μοναξιά πολύ το λίγο
την ματαιότητα τυλίγω
και την παλιά μου την πληγή.

Σε μια απελπισμένη χώρα
με μια περίπολο ορμάς
κι ότι απόμεινε ως τώρα
στου μεταδείπνιου την ώρα
στη λάσπη μέσα το πετάς...

Σαν ρημαγμένη πολιτεία
τις ακροπόλεις μου πενθώ...
Με λόγια δίχως σημασία
για μια λάσπης εξουσία
το αίμα έγινε νερό...

Θα κάψω στα μισά του δρόμου
πανό συνθήματα ιδέες
και μες τη λάσπη αυτού του κόσμου
κρατώ σχισμένες τις σημαίες.


Ουρανία Κοτζαμάνη