Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

Ich Warte

Einstürzende Neubauten - Ich Warte 


Ich warte mit geschlossenen Augen
warte auf den Morgen
Ich warte auf die Putzkraft
die soll den Blumenmüll entsorgen

Ich warte auf die Kellnerin
hab Monde mir bestellt ...
Ich warte durch die ganze Zeitung
bis es Zeit ist für die Welt

Ich warte mit dem Kugelschreiber
auf den Einfall der Ideen
Ich warte warte warte weiter
bis es Zeit ist zurückzugehen

Ich warte in den Zwischenräumen
vorgeblich ungeschützt
Ich warte auf die neue Sprache
die die mir dann nützt

Ich warte auf die Dopamine
die innerlich versprochen sind
Ich warte auf die Vorstellung
dass der Film endlich beginnt
Ich warte vor dem Automaten
warte auf mein Geld
Ich warte bis ein Stückchen Weltraumschrott
direkt vor meine Füsse fällt

Ich warte taste schwarze Tasten
weil Weiss bisher nur irrt
Ich warte warte warte weiter warte unbeirrt

Ich warte auf Katzengangeslärm
Ich warte auf Fischessang
Ich warte auf den einen grossen
unbeherrschten Klang

Ich warte auf die dunklen Massen
zwischen den Sternen noch unentdeckt
Ich warte auf die Untertassen
von den Nazis in den Anden versteckt

Ich warte am Rand der Welt
an dem es selbst Atomen schwindelt
Ich warte direkt am schwarzen Loch
Ich warte warte immernoch
Ich warte unverdrossen

Ich warte auf meiner Eisbergspitze
am Ende der Physik
auf Novemberhitze
und auf Dinge dies nicht gibt
Ich warte warte immer weiter
letztendlich auf Musik

Ich warte auf die eine
die ihren Namen wohl verdient
immer da war immer recht hat
auf die eine die die Sonne ausgräbt
das Gesetz der Gräber aufhebt
Ich warte auf die die taktlos erntet
honigtriefend
barfuss tanzend ohne Hemmschuh
die Ton für Ton der Starre entkommt
die jedem auf Anhieb bekannt vorkommt
Ich warte bis sie Türen Tore Schleusen öffnet
bis sie wolkenbrechend - Weckruf Fanfare -
überraschend aus dem Hinterhalt sich stürzt
Ich hoffe sie zettelt eine Hymne an
Ich warte bis es nichts mehr zu warten gibt
das Leben ist kein Irrtum, kein Irrtum und Musik
Ich warte
Ich warte immernoch



Περιμένω με κλειστά μάτια
περιμένω το πρωί
περιμένω τον καθαριστή
που θα απομακρίνει τα σκουπίδια των λουλουδιών

Περιμένω τη σερβιτόρα
για να παραγγείλω το Φεγγάρι
Περιμένω μέσα σε ολόκληρη την εφημερίδα
ώσπου να είναι ώρα για τον κόσμο

Περιμένω με τον στυλό διαρκείας
μέχρι να έρθουν οι ιδέες
Περιμένω,περιμένω,περιμένω περισσότερο
μέχρι να είναι η ώρα να γυρίσω πίσω

Περιμένω στον ενδιάμεσο χώρο
που είναι φαινομενικά απροστάτευτος
Περιμένω τη καινούρια γλώσσα
που τότε θα χρησιμοποιήσω

Περιμένω τη ντοπαμίνη
που την έχω υποσχεθεί εσωτερικά
Περιμένω για τη παράσταση
πως το έργο τελικά άρχισε
Περιμένω μπροστα απο το ΑΤΜ
περιμένω τα χρηματά μου
Περιμένω μέχρι ένα κομμάτι παλιοσίδερο απο το διάστημα
να πέσει απεθείας μπροστά στα πόδια μου

Περιμένω,ψηλαφίζω τα μαύρα πλήκτρα
επειδή τα λευκά με παραπλανούν πάντα
Περιμένω,περιμένω,περιμένω περισσότερο,περιμένω ακλόνητος

Περιμένω ανάμεσα στους θορύβους των γατών
περιμένω το τραγούδι των ψαριών
Περιμένω για εκείνο τον μεγάλο
ασυγκράτητο ήχο

Περιμένω στο σκοτεινό πλήθος
ανάμεσα στα αστέρια που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθει
Περιμένω τους δίσκους
που είχαν κρυφτεί απο τους Ναζί στις Άνδεις 1

Περιμένω στην άκρη του κόσμου
όπου τα άτομα ζαλίζονται
Περιμένω απευθείας στη μαύρη τρύπα
περιμένω,περιμένω πάντα
περιμένω ακούραστα

Περιμένω στη δική μου άκρη του παγόβουνου
στο τέλος της Φυσικής
της ζέστης του Νοεμβρίου
και σε πράγματα που δεν υπάρχουν
Περιμένω,περιμένω τη μουσική
όλο και περισσότερο,σε τελική ανάλυση

Περιμένω εκείνη τη μία και μοναδική
της οποίας το όνομα θα με κερδίσει
πάντα ήταν και πάντα είχε δίκιο
(περιμένω) τη μία και μοναδική που ανασκάπτει τον ήλιο
που ακυρώνει το νόμο της βαρύτητας
Περιμένω εκείνη την οποία θα με κερδίσει αδιάκριτα
μελιστάλαχτα
χορεύοντας ξυπόλητη δίχως τροχοπέδη
εκείνη την οποία θα ξεφύγει απο την ακαμψία, ήχο προς ήχο
εκείνη την οποία μοιάζει γνώριμη με μιας
Περιμένω μέχρι εκείνη να ανοίξει τις κλειδαριές της πόρτας
μέχρι εκείνη να σπάσει την καταιγίδα,εγερτήρια φανφάρα
εκείνη που θα με κάνει να πέσω σε ενέδρα
ελπίζω να εξυφαίνει κρυφά έναν ύμνο
περιμένω μέχρι που δεν υπάρχει κάτι άλλο να περιμένω πια
η ζωή δεν είναι πλάνη, καμμιά πλάνη και μουσική
Περιμένω
Περιμένω πάντα


1. Η φράση για τους Ναζί και τις Άνδεις λέγεται ειρωνικά απέναντι στις θεωρίες συνομωσίας και τους εκπροσώπους τους που υποστηρίζουν ότι οι Ναζί είχαν καταφέρει να αναπτύξουν εξελιγμένα αεροσκάφη καθώς και ιπτάμενους δίσκους πριν και κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι θεωρίες αυτές λένε, επίσης, ότι τα σχετικά αεροσκάφη και οι έρευνες των Ναζί υπάρχουν ακόμα και βρίσκονται πιθανότατα σε μυστικές υπόγειες βάσεις της Ανταρκτικής, της Νοτίου Αμερικής (εξ' ου και η αναφορά των Άνδεων) ή των Ηνωμένων Πολιτειών.


Η  μετάφραση των στίχων και τα σχόλια πάρθηκαν από ΕΔΩ.
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου