ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΧΩΣ ΤΙΤΛΟ

Παράλληλοι δρόμοι δεν συναντιούνται, κοιτάζονται μόνο με προσμονή...

 

Με το αστείο που δεν γέλασε κανείς

τη ζωή χαϊδέψαμε για λίγο

και εκείνη έκλαψε σαν να ΄ταν συγγενής

βουβοί και μόνοι σε άδειο ωδείο …

Παράλληλοι δρόμοι δεν συναντιούνται

κοιτάζονται μόνο με προσμονή

σπίτια υπάρχουν μα δεν κατοικούνται

και μια πλατεία πλατωνική

σε λίγο ανύπαρχτοι θα΄ ναι οι δρόμοι

θα χτίσουνε λένε κέντρο εμπορικό

στα γκρεμισμένα πάνω η συγνώμη

γραμμένη σε βιβλίο δανεικό

ειρωνικά τα κτίρια γέρνουν

απ΄ το βάρος ήλιο δεν κοιτούν

τα πόδια τους με κόπο σέρνουν

να αράξουν θέλουν να σε δουν

νέα πολιτεία δίχως κήπο

νέα ιστορία δίχως τίτλο

όλα μαζί ξανά στο χάρτη

νότος βοράς οφθαλμαπάτη ….

Αγάθη Ρεβύθη