Άγιος ο Άνθρωπος

 Απ’ τα κομμάτια μου, αν φύγεις, ποιο θα λείπει;

 

Οι άνθρωποι έρχονται, παρέρχονται, διέρχονται

κάποιοι συγκρίνουν: συγκλίνουν ή αποκλίνουν

κάποιοι το σκέφτονται, ‘ρε που θα πάει;’, συνέρχονται

κι άλλοι τα μάτια τους μια και καλή τα κλείνουν

Ο κόσμος καίγεται, τις νύχτες του τρελαίνεται

σε μια στιγμή ζητάει το πάντα, σ’ ένα τώρα

μα δεν παλεύεται ο χρόνος, δεν παλεύεται

κράτα την φόρα απ’ τη ζωή, κράτα τα δώρα

Άγιος ο Άνθρωπος
Άγριος ο καιρός
Έρωτας αθάνατος
μέσα μας ο Θεός

Μαύρα χαράματα σκοτώνονται τα θαύματα

στα καλοκαίρια ζουν σαν φίδια οι χειμώνες…

Μετράω παράσημα, μετράω απόψε τραύματα

γλιστρούν οι αιώνες κι οι καρδιές μένουνε μόνες

Πες μου που κάθεσαι, ποιος είσαι και μη βιάζεσαι…

Βρες, τι μου λείπει: η χαρά μου ή η λύπη;

Δες με τα μάτια μου και πες μου τι φαντάζεσαι

απ’ τα κομμάτια μου, αν φύγεις, ποιο θα λείπει;

Άγιος ο Άνθρωπος
Άγριος ο καιρός
Έρωτας αθάνατος
μέσα μας ο Θεός


Γιώργος Γκρίλης