Μαραμένε κόσμε

Καλή χρονιά...

Δύο χιλιάδες δέκα εφτά,

ξημερώνει γιορτή, ανατέλλει χρονιά,

χέρια πολλά ζητούν αγκαλιά,

μάτια αθρόα που μας κοιτάν αθώα,

αλήθεια όλα αυτά ήτανε γραφτά?

Δύο χιλιάδες δέκα εφτά,

θαμπή η ελπίδα, μουγκή η χαρά,

παιδική καταιγίδα τη ζωή λαχταρά,

γαντζωμένα σε χάρτινα πλοία,

ζωή με τα δικά σου μεγαλεία.!!

Δύο χιλιάδες δέκα εφτά,

χρόνος σκληρός, χορός τιμωρός,

άλλοι λένε πως άλλοι φταίνε…..

ηλίθιε κόσμε…. ξετρελαμένε….

μαραμένε… ενταγμένε στα λεφτά.!!!

Κώστας Πλασταράς