Θλιμμένα λόγια

Ο ανθός του έρωτα σταλάζει στην πνοή μου...

 

 Θλιμμένα λόγια απόψε λες

του έρωτα αχ η ζάλη

σβήνει αργοσβήνει μες στο χθες  

στης λήθης το ακρογιάλι

Σαν καρβουνάκι καίγομαι

σαν λες θλιμμένα λόγια

αφέντρα μοίρα φλέγομαι

στης θλίψης τα υπόγεια

Με ζώνουνε ραγισματιές

γλυκό μου μαϊστράλι

μη χάσεις τις ανασαιμιές

του Έρωτα τα κάλλη

  

Γιατί ο ανθός του έρωτα

μυρώνει τα φιλιά σου

κι όλα μου τα αφανέρωτα

ριζώνουν στην καρδιά σου

                                          

Λυπήσουμε και σώσε με

κλείσε τα βλέφαρα σου

στον ερωτά σου νιώσε με

σαν χάδι στα φτερά σου                                                            

Γιατί αν δε νιώσεις δειλινά

και νοτισμένο αγέρα

θλιμμένα λόγια αλαργινά            

με πνίγουν σε καλντέρα

Γιατί ο ανθός του έρωτα

σταλάζει στην πνοή μου

κι όλα σου τα αφανέρωτα

μελώνουν το κορμί μου.

Αναστάσιος Ακρίτας