Φεύγουν οι άνθρωποι όταν γεράσουν

 Μη ρίχνεις ανάθεμα για όσα ζεις...

 

Φεύγουν οι άνθρωποι όταν γεράσουν

Φεύγουν και οι νέοι, όταν πεινάσουν

Πονά η φυγή αυτούς που μένουν

και ψάχνουν στα λόγια τη γιατρειά

Μια αγκαλιά για να κουρνιάσουν

Ένα βιβλίο για να διαβάσουν

Να φύγει ο χρόνος και να διαβεί

Η πληγή να κλείσει, να γιατρευτεί

  

Αδύναμε άνθρωπε πάψε να κλαις

Τη μοίρα σου ψάξε, στα χέρια σου είναι

Μη ρίχνεις ανάθεμα για όσα ζεις

Μυριάδες πεθαίνουν, μυριάδες γεννιούνται

Σε αυτή την πλάση, σε αυτή τη γη

Χαρά θε να ‘ναι αυτή η φυγή

Βαγγέλης Μίχος