Μία ωδή σε τραγουδά

Κάπου σε ζει μια γιασεμιά...
 

Ήταν τα άστρα θαμπερά
μα συ αγνάντευες τα άλλα
τα μακρινά τα λαμπερά
τα μάτια γαλανά μεγάλα

Μία ωδή σε τραγουδά
μια μελωδία του Ορφέα
ένα φιλί σ' αναζητά
τα χείλη κόκκινα ωραία

Τα μάτια σου φωτούσαν αντηλιές
τα χείλη σου φιλούσαν κοπελιές
σε σκοτεινές και μαύρες εποχές
ιρίδισες τις γκρίζες Κυριακές

Ήταν οι τοίχοι φοβεροί
πώς έφυγες με μια μπαλάντα
ήταν οι στίχοι πορφυροί
ήταν οι μουσικές σαράντα

Κάπου σε ζει μια γιασεμιά
κάπου ανθεί ένα γεράνι
δεν σ' έσβησε η λησμονιά
ούτε χαμοί σ' έχουν πεθάνει

Τα μάτια σου φωτάνε αντηλιές
τα χείλη σου φιλάνε κοπελιές
σε σκοτεινές και μαύρες εποχές
ιρίδισες τις γκρίζες Κυριακές


Παντελής Τσικούρογλου