Ξέρω πως σίγουρα θα ξαφνιαστείς
που θα ‘χεις τηλεφώνημα από μένα,
πέρν΄ απ΄το σπίτι όμως αν μπορείς,
ήρθανε κάτι γράμματα για σένα.
Αν λείπω θα ΄χω αφήσειτο κλειδί
κάτω απ΄το γιασεμί το μαραμένο
και πρόσεξε το δεύτερο σκαλί,
είναι όπως το άφησες παλιά, σπασμένο.
Ξέρω πως θα ΄ρθεις κάποια ώρα που θα λείπω,
ξέρω δεν θέλεις να βρεθούμε σπίτι μόνοι,
πες πότε θα περάσεις όμως να σου αφήσω
ένα πουκάμισο, που σου κρατάω ακόμη.
Βάλε και κάτι για να πιεις αν θες
κι ένα τσιγάρο σβήσε στο τασάκι,
να ΄ναι ο καπνός ψευδαίσθηση του χθες
όταν γυρίσω σπίτι το βραδάκι.
ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΑΠΑΝΟΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου