Μέσ΄στην κρεβατοκάμαρά της,
ο δαίμονάς της υπνοβάτης,
κι όλο ανεμίζει την κουρτίνα,
μια μπλε, γαλάζια οργαντίνα.
Πάνω στο καθαρό κρεβάτι
λευκό σεντόνι η αυταπάτη,
ψηλά στεφάνι να φυλάει,
κι άγιος που δράκοντα νικάει.
Κάτω στο κρύο το πλακάκι,
θεριό επάνω στο χαλάκι
την ξεγελάει πως κοιμάται,
μέσ΄στον καθρέφτη της φοβάται.
Δράκος ξυπνάει τις βραδιές,
και την τυλίγει με φωτιές,
η άκρη του μαξιλαριού
γίνεται στόμα του θεριού.
Το πολεμάει το κακό,
μ΄ άγριο πόλεμο, βουβό,
κλέβει του Γιώργη το σπαθί
και το σκοτώνει κάθε αυγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου