Στίχοι: Βασίλης Νικολαΐδης
Μουσική: Γιώργος Φιλιππάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω
Η νύχτα κρεμάστηκε γύρω απ` το φεγγάρι και γέμισε
φως την κάμαρα και στο ντιβάνι ζωγραφιστό με ροζ
τριαντάφυλλα υγρή σαν τη θάλασσα.
Στον κτηνώδη εραστή της που σκίζει δαντέλες μπροστά του
στεκόταν νικημένη η Ελβίρα, καθώς σκεφτόταν τις μόνιμες
χάρες της αδυναμίας.
Κι όταν μια νύχτα και τούτος εδώ δα θ` αυτοκτονήσει,
μια νύχτα κρεμασμένη απ` το φεγγάρι, πιτσιλώντας αίματα
στον τοίχο με μια σφαίρα, κατουρώντας δάκρυα
και μη καταλαβαίνοντας τη φοβερή εξουσία της Ελβίρας.
Και πώς γινόταν η αιχμάλωτος φρεγάτα ποτέ να μη βουλιάζει
παρά να στέκει στον αφρό, με άλλη σημαία
με άλλο όνομα, Θαίς, Λαίς, Φρύνη, Μαγδαληνή
και πάντα να κυριαρχεί στη θάλασσα, στον έρωτα.
Η Ελβίρα πάντοτε θα σκέφτεται
τις μόνιμες χάρες της αδυναμίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου