Ο ναύτης

Στίχοι: Βασίλης Νικολαΐδης
Μουσική: Χάρης Καβαλλιεράτος
Πρώτη εκτέλεση: Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω

Ο τράγος στο κοπάδι του, το σκιάχτρο στο χωράφι
ο μέρμηγκας στην τρύπα του κι ο ναύτης πουθενά
Χαμένος στα τοπία του τα καλοκαιρινά.

Σαν τσάμικος που το` σκασε φεύγει τώρα και πάει
το` να του κάθεται εδώ τ` άλλο πολύ μακριά
γυρνάει κάμπους και γκρεμνούς σε μέρη χλοερά
πηγαίνει το ταξίδι του και πίσω δε γυρνά.

Μπήκε Δεκαπενταύγουστος μελτέμια εμπνέουν τη μέρα
την παρθενιά του πέλαγους δακρύζω κι απορώ
να μου το πεις μ` αδρές μορφές με λόγια φιλντισένια
ο ήλιος πως θαν` όμορφος κοντά στο δειλινό.

Δίψασε τον ανήφορο κι ήπιε το μεσημέρι
ξεφόρτωσε τ` αγώγι του να` ναι πιο ελαφρό
της πίκρας του και της χαράς να σκίζει το αφρό.

Το δρόμο παίρνει τον καλό, παίρνει το καραβάνι
βούτηξε μια στην άβυσσο, μια στην αστροφεγγιά
και λάγνεψε κι ασκήτεψε και για παρηγοριά
φεύγει σε λίγο κι όπου πάει κανένας δεν τον φτάνει.