Η νύχτα έφυγε γοργά
Την έδιωξε ο αγέρας
Κι ο ήλιος έλαμψε στη γη
Σαν το χρυσό το δέρας..
Μπορεί να είναι μυθικά
Μωρό μου αυτά τα λόγια
Μα ένας μύθος είσαι κι εσύ
Που στέκει στ αναλόγια..
Μόνο που δεν μπορεί κανείς
ψυχή να σε διαβάσει
Κι αν θα τολμήσει ο τολμηρός
Το νου του θα τον χάσει…
Ο Μάγος
Πιάνει την σκούπα, το ραβδί
ΑπάντησηΔιαγραφήανάβει το τσουκάλι
ρουφάει παράξενους καπνούς
και του 'ρχεται μια ζάλη
Κι αρχίζει Λόγια Μυθικά
σαν την αρχαία Πυθία
τα 'φερε ο άνεμος εδώ
ως την Στιχο-Μυθία
Διέσχισαν την έρημο
τα πλάτη του πελάγου
τα λόγια αυτά.. τα μυστικά..
τα λόγια αυτά.. του Μάγου..
Φίλε Μάγε καλώς όρισες στην συντροφιά της Στιχο-Μυθίας..
Τιμή μας και χαρά μεγάλη να φιλοξενούμε τις Απόκρυφές σου Συνταγές..
Και πάλι ορίστε..
"Κι άλλο ένα... Το πιο δύσκολο απ' όλα... Αυτό μέσα μου... "
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα χάρηκα όλα τα ...παιδιά σου Γιώργο!..
Μα πιο πολύ αυτό το ..."πιο δύσκολο"... Μου θύμισε και το ...δικό μου αντίστοιχο... Εγώ βέβαια δεν το ηρεμώ με στίχους (ποτέ δεν έγραψα, ευτυχώς υπάρχουν οι στιχουργοί-ποιητές, που λεν με ωραίο τρόπο όσα θα ήθελα κι εγώ να πω...),αλλά με παραμύθια! Πολύ μου αρέσει να γράφω στη σκέψη παραμύθια, ιδίως όταν παρατηρώ τ΄άστρα τ'ουρανού!..
Πρέπει να ξανάρθω στη στιχο-μυθία σου, διέτρεξα τα θέματα, διάβασα μόνο το Μιχάλη Κατσαρό, όλοι οι αγαπημένοι στιχουργοί-ποιητές... Έψαξα και έναν ακόμη αγαπημένο μου, τον Ηλία Κατσούλη, ο οποίος αφιερώνει το βιβλίο με τους στίχους των τραγουδιών του "στους στιχουργούς άδοξοι που'ναι"... (Δες σχετικές αναρτήσεις μου: Ηλίας Κατσούλης, Νίκος Ανδρουλάκης, Θαλασσινός, Καλαντάρι)Οπότε πολύ καλά κάνεις που αναδεικνύεις στιχουργούς-ποιητές...
Θα τα λέμε... στον Επίκουρό μας χρωστάμε την επικοινωνία μας...
Φίλη Ιωάννα πόσο χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ τα μαθαίνω τα νέα σου στην Φιλαναγνωσία..
Ο Ηλίας Κατσούλης είναι και δικός μου αγαπημένος - να είναι καλά εκεί που βρίσκεται.. Σ' ευχαριστώ που μου θύμισες ότι του χρωστώ..
Να μας επισκέπτεσαι τώρα που μας βρήκες..
Ναι, στον Επίκουρο (τον φίλο Επίκουρο) χρωστάμε πολλά..
Την επόμενη φορά που θα μας έρθεις κοίτα να έχεις λίγο περισσότερο χρόνο και θα τον ξετρυπώσεις γιατί αυτός κρύβεται παντού..
Ναι, βρίσκεται και εδώ.. Ζει ανάμεσά μας.. Όπως κι ο φίλος σου ο Μπλάκι.. Κι η Μιχαέλα επίσης..
Α, έχεις λόγους να μας ξανάρθεις..
Φιλιά..
Μάγε, Μάγε..
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι εδώ..;
"Α, έχεις λόγους να μας ξανάρθεις.."
ΑπάντησηΔιαγραφήMα, αφού σας γνώρισα, βεβαίως και έχω λόγους να σας ξανάρθω!.. Περιμένω την ...αφορμή...
Και η Καστοριά είναι όμορφη...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ! μια ανασα δρομος ειναι και οταν εχεις σκουπα τελευταιο μοντελο τουρμπο μιση ανασα ενα κλικ ...φιλε σ ευχαριστω ειναι τιμη μου να βλεπω στιχακια μου σε αλλες σελιδες.. γιατι ξερεις ?
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω δεν ειμαι ποιητης
στιχακια για να γραφω
ακουω τους χτυπους της καρδιας
και εκεινους αντιγραφω...
διαβασα λογια γραμμενα για τον φιλο μου τον Ηλια Κατσουλη και λεω φιλο μου γιατι με τον Ηλια καναμε παρεα μαζι κλαιγαμε για την ΑΕΚ μαζι εκπομπες δυο χρονια στο ραδιοφωνο ακουγα τις σκεψεις του και μεχρι τελους ημουν κοντα του ναι ειναι καλα εκει που ειναι γιατι ηταν αγιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Μάγε μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα 'ρχεται η ώρα πάντα που οι μεγάλες αγάπες θα διασταυρώνουν τις καρδιές τους..
Πως αλλιώς θ' αντέχονταν οι απώλειες;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα γραψει λοιπον οταν εφυγε ο ΗΛΙΑΣ αυτον τον στιχο απλα τον καταθετω εδω στη σελιδα σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗλία έφυγες νωρίς
Στο λένε όλοι οι φίλοι
Μ ένα πικρό παράπονο
Που βγαίνει από τα χείλη..
Τώρα ποιος θα χαμογελά
Τραγούδια ποιος θα γράφει
Τα λόγια σου τα όμορφα
Ο κόσμος για να μάθει
Η ΑΕΚ η ομάδα μας
Μικρούλα έχει γίνει
Και κάθε τις αντίπαλος
Ευθύς την καταπίνει..
Ηλία έφυγες νωρίς
Γεμίσαμε όλοι θλίψη
Των τραγουδιών σου η φωνή
Απ όλους μας θα λείψει…