ΛΑΒΑ

Είμαι μια θάλασσα γλυκιά
και συ μικρό νησάκι.
Είναι τα χέρια μου κύματα
που ορμούν και σε φιλούν
και ολούθε σ' αγκαλιάζουν.

Είναι και τα χείλη σου
ηφαίστειο που καίει
στο βάθος της ύπαρξης μου.

Είναι ο κτύπος
της καρδιάς σου
σεισμός που με δονεί.

Είναι η αγάπη σου
λάβα που κυλάει,
ζεσταίνοντας
τα βάθη της ψυχής μου.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΙΤΛΟ
‘’ΔΕΝ ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ Η ΑΓΑΠΗ’’

Πλουμής Ανέστης