Το ... Διάγγελμα

Κι άξαφνα χθες
μαύρισε η οθόνη
Οι ξανθιές παρουσιάστριες
εξαφανίστηκαν
Θα σύρθηκαν
κάτω απ' τα γραφεία
των μεγάλων τους αφεντικών
και θα μάζευαν γόμες..
παλιά τους τέχνη κόσκινο..
Χάθηκε και το νησί
θα βούλιαξε μέσα στην καταιγίδα
Ο λαός με δάφνες
στους καναπέδες του
πίνει κονιάκ -
της παρηγοριάς
τριαράκι αστεριών -
και γέρνει στον ύπνο του..
Άρχισε να βρέχει όξω
στην πλάση
Κι ο "βασιλέας"
ενεφανίσθη
ταπεινός και μόνος
βρεγμένος
απ' την κορφή ως τα νύχια
"Ψηφίστε γιατί χανόμαστε"
είπε
και έφυγε
με όνο δίτροχο ταπεινό
για το ταπεινό κονάκι του..
Με πήρε κι εμένα ο ύπνος
Κι ονειρεύτηκα
πάλι την Πύλη-
εκείνη που ισοπέδωσε το τανκ -
Μύρισα αίμα
και ξύπνησα
Είχε γεμίσει νάρκες το σπίτι
"Μάνα", μου είπε ο γιος
"με σκότωσαν"
Γύρισα να δω
Ποτάμι αίμα το σπίτι μου
Που είναι το παιδί;
"Που είσαι;" ρωτώ με τρόμο
"Μάνα, με σκότωσαν" ακούω πάλι
"Πότε, αγόρι μου;" Ρώτησα
"Τα χρόνια που κοιμόσουν μάνα.."

Τέλος

Το πρόγραμμα συνεχίζεται κανονικά...


του Προμηθέως Πυρφόρου

Αναδημοσίευση από το Ιστολόγιο 'Ριψοκίνδυνες Πλεύσεις'
http://ripsokindinespleyseis.blogspot.com/