Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010
Η Μαρία των πειρατών
Νύχτα σε φέρανε και σένα απ’ το Βορρά
άνθρωποι κι όνειρα ανάκατα βαλμένοι
και μια καρότσα φορτηγού να σας πηγαίνει
στην πιο αρχαία που υπάρχει αγορά
Μάτια βαμμένα και στα χείλη έντονο ρουζ
(η επαρχία στην Ελλάδα αναστενάζει)
όποιος πληρώνει σε αγγίζει, αλλιώς, κοιτάζει
και δε χορεύει της ανάγκης σου το μπλουζ
Τα ξημερώματα γλεντάνε οι πειρατές
πιωμένοι λιώμα σε ένα μπαρ σκέτη παράγκα
κι εσύ κοιτάζεις τον καβάλο κάποιου μάγκα
που χθες σου ζήτησε να πας εφτά φορές
Μαρία των μεθυσμένων πειρατών
μην το πουλήσεις σε κανέναν το κορμί σου
κι από το τσούρμο των πιωμένων σου εραστών
σε μένα έλα να χαρίσεις το φιλί σου...
Γιάννης Μπελεσιώτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αδεσμευτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία του απολυτου ορισμού της Γυναίκας που εμπνεει..
δε θα δοθει απερίσκεπτα...
αλλιως ο ποιητής δε θα της έγραφε τραγουδια..
φιλι... γλυκιας καλημερας....
Εξαιρετικοί στίχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγαλμένη από τα παραμύθια η Μαρία σου κι όμως τόσο αληθινή...
Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεμάτο εικόνες και συναισθήματα.
:-)
Κάκια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είμαι σίγουρος ότι θα συμμεριστώ την αισιοδοξία σου αυτή την φορά..
Ο Ποιητής αγαπάει το φυλακισμένο, όμορφο πουλάκι..
Κι αυτό όμορφο μεν, αλλά φυλακισμένο..
Bd
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς όρισες στην παρέα της Στιχο-Μυθίας..
Χαίρομαι που σου άρεσε το δείγμα γραφής των στιχουργών μας..
Βάσια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα..
Ναι είναι πανέμορφο ποίημα..
Σαν ταινία μικρού μήκους..
Και στην δύσκολη κατάσταση που περιγράφει αφήνει μια χαραμάδα να φανεί το φως, ο έρωτας..
Την αγάπη μας..
Σε μένα έλα να χαρίσεις το φιλί σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτη τρυφερότητα....
Απίστευτες εικόνες , συναισθήματα στην άκρη των γκρεμών .... κορμιών και ψυχών...
Τα φιλιά μου....