Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Πως μπορώ



Πως μπορώ
Τα γλυκά σου μάτια ν’αντικρύσω
Πως μπορώ
Να σ’αφήσω και να συνεχίσω
Δάκρυα και πόνος...


Μοναξιά
Το βιολί μου λέει να ξεχάσω
Μοναξιά
Γύρω από το πέπλο της χαράς μου
Κρίνα ταξιδεύουν...


Το χρυσό δοξάρι
κλαίει και θρηνεί
δύναμη δεν βρίσκω για άλλα
μείνε μείνε
Αύριο μην πεις είναι αργά
άκου με πριν με αφήσεις
στον παγωμένο μου ουρανό
σε παρακαλώ
γονατίζω εδώ...

Το χρυσό δοξάρι
κλαίει και θρηνεί
δύναμη δεν βρίσκω για άλλα
μείνε μείνε
Αύριο μην πεις είναι αργά
άκου με πριν με αφήσεις
στον παγωμένο μου ουρανό
σε παρακαλώ
γονατίζω εδώ...


Πως μπορώ
Τα γλυκά σου μάτια ν’αντικρύσω
Πως μπορώ
Να σου πω όσα έχω στην καρδιά μου
Δάκρυα και πόνος
Δοξάρι μου ο πόνος...


Μαριάννα Κουκουμτζή


Οι στίχοι είνι γραμμένοι πάνω στην μουσική του Toygar Isikli του Gecenin Huznu

3 σχόλια:

  1. Πως μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά...

    http://www.youtube.com/watch?v=RjU0TAkn8sk

    τα φιλιά μου.. νοσταλγίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πανέμορφο Μαριάννα..

    Και τόσο γλυκά ταιριασμένο με την μουσική..

    Περιμένουμε κι άλλα τέτοια ωραία δείγματα της γραφής σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,Γιώργο μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή