Πράγματα στεγνά

Βρέχει…
Απ’ τα βλέφαρα και κάτω κάτι τρέχει.
Κι ας το ξέρω, η καρδιά μου εμένα αντέχει.
Βρέχει…
Όλη η πόλη ένα γκρι, κάποιος περιμένει
για ταξί, με αδιάβροχα στα έργα της ΔΕΗ.
Απ’ το τζάμι η ατμόσφαιρα υγρή,
βροχή τα γεγονότα στην TV.
Χαλασμένη στέγη, εκκωφαντική.
Σταλάζουνε στο πάτωμα, υδρατμοί.
Βρέχει…
Θα την μισήσω στην ανάγκη, την βροχή.
Θα ταπεινώσω την διπλή σου συλλαβή.
Κάθε σταγόνα, κι ένα εσύ, εσύ, εσύ.




Δεν είναι για μένα η βροχή,
είναι για τα δέντρα, για τη γη.
Έριξα δυο ξύλα στη φωτιά,
θ’ ασχοληθώ με πράγματα στεγνά.



Κουσιωρή Ελένη.