Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Οι φίλοι μου χαράματα
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Ακούω γέλια να ανεβαίνουν τα σκαλιά
πάλι οι φίλοι μου χαράματα γυρνάνε
έχουν τις μπύρες τους ακόμα αγκαλιά
έξω απ' την πόρτα μου περνούν και τραγουδάνε
Κι εγώ το γέλιο το δικό σου περιμένω
μ\' ένα ποτήρι απ' την ανάσα μου θαμπό
ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
γιατί απ' όλους θέλω απόψε να κρυφτώ.
Γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους
κι εγώ να μην έχω τα χέρια σου να γείρω
Τι θέλω εγώ με τόση αγάπη γύρω
Γιατί θα τους ζηλεύω
και το δικό σου χάδι θα γυρεύω
Κορμί στους πέντε ανέμους
τι θέλω εγώ με τους ερωτευμένους
Δεν έχω άλλα παραμύθια να σκεφτώ
τους είπα τάχα πως ταξίδι έχεις πάει
κι ενώ στη ζάλη τους ποθώ να τυλιχτώ
αφήνω τον εγωισμό να με μεθάει
Γιατί το βήμα το δικό σου περιμένω
μ' ένα ποτήρι απ' την ανάσα μου θαμπό
ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
γιατί απ' όλους θέλω απόψε να κρυφτώ.
Δισκογραφία:
Ως την άκρη του ουρανού σου - 2003
Ανθολόγιο - 2004
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτά τα ταξίδια μέσα στη νύχτα είναι πάντα μοναδικά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην έχω νιώσει αυτή τη ζήλεια και δεν μου άρεσε!Προσπάθησα πολύ και τώρα απλά την έκανα γλυκιά νοσταλγία!Δεν μπορεί..θα έρθει ξανά το βήμα που περιμένω...
Καληνύχτα!!!
ΥΓ.Δεν σε προλαβαίνω βρε! :-)
Από τα αγαπημένα της Χαρούλας. Καλή σου μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήσκαντζοχοιράκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι μωρέ.. η νοσταλγία είναι σαφώς πιο εποικοδομητικό (και γλυκό..) συναίσθημα από την ζήλεια.. Και που θα πάει.. Θα 'ρθει.. Και θα 'ναι και πιο τρυφερό από τα προηγούμενα - έτσι μου λέει η διαίσθησή μου, γιατί το αξίζεις.. Σου το εύχομαι από ψυχής..
Υ.Γ.: Καλά, είναι να μην πάρω φόρα.. :))
μυστήριο κορίτσι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις ίδιες ζημιές νομίζω υποφέρουμε όλοι..
Την πιο γλυκιά μου καλησπέρα..