Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Μαύρη Πεταλούδα



Στίχοι: Ελένη Φωτάκη
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Ερμηνεία: Γιάννης Χαρούλης

Κaτάσπρα κι άσπρα, κάτασπρα νερά
δε σε ξεπλένουν τούτη τη φορά
σε ψάχνει ο άγγελος σου με κερί
βγες μαύρη πεταλούδα να σε βρει

Κοιμούνται τα μαχαίρια στα βουνά
κι η μαύρη πεταλούδα τα ξυπνά.
Αλλού χαρίζει ο Χάρος το φιλί
κι η μαύρη πεταλούδα τον καλεί

Ποιόν πόθο είδες να 'μεινε κρυφός
κι εσύ πετάς πολύ κοντά στο φως.
Λιβάνι καιν και κλαιν οι ουρανοί
κι η νύχτα δε θα σε 'βρει ζωντανή

Κατάσπρα κι άσπρα, κάτασπρα νερά
δε σε ξεπλένουν τούτη τη φορά
ανάβει ο άγγελός σου τρεις φωτιές
βγες έξω μαύρη πεταλούδα, βγες


Από την σειρά 'Το Νησί'

2 σχόλια:

  1. Είπα να το σχολιάσω εγώ γιατί τόσες μέρες εδώ ντρέπομαι να το βλέπω ασχολίαστο.. Εγώ φταίω βέβαια γιατί το 'σκέπασα' με την Παρέλαση του Χριστόφορου (αϊ βρε Χριστόφορε σου το 'χα πει ότι θα ΄ρθει η ώρα που θα το επισκιάσεις το Νησί..!)

    Λοιπόν την σειρά δεν την έχω δει γιατί δεν βλέπω τηλεόραση , το τραγούδι όμως το ξέρω πολύ καλά (γιατί η υπόλοιπη οικογένεια είναι φανατική) και ένα έχω να πω.. Τα 'σπάει'..!

    Οι στίχοι της Ελένης Φωτάκη (αγαπημένη!) δεν 'στρώνουν' απλώς έναν Δραματικό Μύθο, αλλά με την μαστοριά των αντιθετικών εικόνων τους (Κάτασπρα νερά / Μαύρη πεταλούδα, Πόθος και Φως / Λιβάνι) δημιουργούν μια υποψία Έκρηξης και Τραγικότητας... Η κορύφωση στο ρεφραίν σε ιδρώνει..:
    Κοιμούνται τα μαχαίρια στα βουνά
    κι η μαύρη πεταλούδα τα ξυπνά. (!!!)
    Αλλού χαρίζει ο Χάρος το φιλί
    κι η μαύρη πεταλούδα τον καλεί...

    Η μελωδία (κι ακόμη πιο πολύ η 'ταραγμένη' ενορχήστρωση) μαρτυρά την εικονοποιητική δεινότητα του συνθέτη (εγγονός Μίνως Μάτσας).. Δεν νομίζω πως η (Κρητική είναι ή μήπως Ποντιακή..;) λύρα (υπογραμισμένη από τα έγχορδα) έχει ακουστεί ξανά τόσο απειλητική..

    Για την φωνή του Χαρούλη δεν θέλω να λέω και πολλά.. Ενώ ξεκίνησε πατώντας εμφανώς (στα πρώτα του βήματα) στην φωνή του γίγαντα Νίκου Ξυλούρη, γρήγορα βρήκε την δική της ιδιαίτερη χροιά, που όμως, φέρνει βαθιές μνήμες μέσα της απ' το Κρητικό ηρωικό παρελθόν, αλλά και γειώνεται σ' ένα λυτρωτικό πέλαγο ευαισθησίας...

    Ένα πραγματικά σπουδαίο τραγούδι.. Θα μείνει..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτη η μουσικη τα λογια και η φωνη που το ερμηνευει με κανουν να δακριζω και ταυτοχρονα με γεμιζουν μια απιστευτη δυναμη.Το εργο το εβλεπα και παντα περιμενα στο τελος του εργου να ακουσω αυτο το απιστευτα δυνατο τραγουδι.Τα λογια ειναι πολυ λιγα μπροστα στα συναισθηματα που με γεμιζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή